Het Personeelsrestaurant

Tja, in feite kan ik hier kort over zijn - dat is er niet in het SEHOS. In het ziekenhuis is alleen een winkeltje bij de hoofdingang, waar o.a. gekoelde frisdranken en wat kleine hapjes worden verkocht, bv warme snacks (tot een uur of elf, dan zijn ze meestal op), de lekkerste bananenchips ever, en koekjes/snoepjes).

Maar, dit betekent niet dat het personeel van het sehos elke dag een broodtrommeltje mee neemt naar z'n werk en tussen de middag achter de computer z'n boterhammen eet. Zoiezo is het eigenlijk de gewoonte op Curaçao om stevig te lunchen met een flinke warme maaltijd (en dan 's avonds weer).

Als de drukte het toelaat zie je rond lunchtijd dan ook opvallend veel personeelsleden richting de uitgang bij de spoedeisende hulp gaan, die uitkomt op de Breedestraat, één van de meest levendige straten, en ook dé winkelstraat van Otrabanda. In deze straat zijn veel eettentjes, waar typische gerechtjes uit de Curaçaose keuken worden geserveerd (of netjes ingepakt voor 'to-go'), zoals pastecchi/empanas (een soort pasteitjes gevuld met vlees, kip, of kabeljauw), sopi (soep wordt hier veel gegeten, van kip of rundvlees, maar ook van ingewanden..), of stoba (heerlijke Antilliaanse stoofschotel). Er zijn ook echte Hollandse snacks te krijgen, zoals patatje oorlog + cola voor vier Antilliaanse gulden. Én er is een geweldig Surinaamse tentje. In Nederland had ik eigenlijk nog nooit echt Surinaams gegeten, maar hier op Curaçao ben ik fan geworden van de Surinaamse keuken!
Vaak wordt vanuit het ziekenhuis de bestelling doorgebeld, zodat je niet zo lang hoeft te wachten en dus niet al te lang het ziekenhuis hoeft te verlaten. Het gebeurde me een keer dat ik al wachtende bij de Surinamer een telefoontje kreeg of ik met spoed naar de verloskamer kon komen voor een opvang; ik ben toen gelijk terug naar het ziekenhuis/de verloskamers gerend, terwijl m'n collega mijn bestelling meenam. Bij aankomst op de verloskamer een paar minuutjes later was het kind echter al geboren, en deed het gelukkig prima.. Héérlijk Surinaams broodje kerrie-ei gegeten hierna!

Uiteraard is het fijn en gezellig om tussen de middag even je werkplek te verlaten om met collega's ergens te gaan zitten en je opgehaalde lunch gezamenlijk te eten. Eén van de kinderartsen heeft een (redelijk aftands) soort binnenplaatsje op het ziekenhuisterrein gevonden met twee bankjes - uit de zon en in de wind, waar we vaak even gaan zitten. Alternatief is op de gang net buiten de afdeling, waar je kan zitten met uitzicht op de oceaan en vaak aanwezige cruiseschepen (er is er eentje die regelmatig een paar daagjes aanlegt en echt een gewéldige glijbaan heeft op het topdek, waar ik héél graag een keertje van af zou willen - op die boot hebben ze toch vast ook wel dokters nodig??). Hier zitten ouders van patiënten echter ook regelmatig, en het is geen uitzondering dat je dan aangesproken wordt met de vraag of er al uitslagen zijn of of hun kind nou al naar huis mag?? Dan toch maar liever het afgelegen bankje...