Baby tsunami

Per jaar worden er op Curaçao ongeveer 2000 baby's geboren, waarvan 70% in het ziekenhuis (de rest in de kraamkliniek of thuis). Een deel van deze pasgeborenen heeft uiteraard intensieve zorg nodig op de NICU, bv wanneer ze te vroeg worden geboren of als er problemen zijn rondom de bevalling. Gek genoeg is er vaak een piek in het aantal opnames op de NICU vanaf september-oktober. Ik heb me laten vertellen dat dit te maken zou hebben met het carnaval in februari.. Hoe dan ook, de piek was dit jaar nog heftiger dan andere jaren, wat al vroeg in september begon met wel vijf kinderen die vlak achter elkaar extreem prematuur werden geboren. Ervan uitgaande dat deze kinderen pas tegen de uitgerekende datum met ontslag kunnen (tenzij ze voortijdig overlijden natuurlijk, wat ook niet onvoorstelbaar is bij zulke immature kindjes) kan je je voorstellen dat hiermee al een groot deel van de capaciteit (namelijk zeven NICU-bedden +1 spoedbed) verbruikt is. Neem hierbij nog de reeds opgenomen patientjes, twee ernstige gevallen van meconium aspiratie met pphn, én een gbs-sepsis/meningitis en de NICU ligt overvol. Op een gegeven moment waren er zelfs negen ernstig zieke NICU-patiëntjes. Pieter suggereerde al om stapelbedjes te gaan gebruiken..
Dit komt de zorg niet ten goede (met oa een toename van infectieuze problemen), en het maakte dat het de verpleging totaal over de schoenen ging lopen. Ook raakten de materialen op: er was geen monitor meer beschikbaar (en ook geen plakkers om de monitor mee aan te sluiten), geen mogelijkheden meer voor respiratoire ondersteuning, en oh ja, geen bedden! Dit heeft, in overleg met de raad van bestuur van het ziekenhuis, tot de drastische beslissingen geleid om een opnamestop in te lassen. Nou zou dit in Nederland vooral onhandig zijn, omdat bv dreigend prematuur bevallende zwangere of reeds geboren NICU-patiëntjes overgeplaatst zouden moeten worden van bv Groningen naar Zwolle, maar dat is hier niet mogelijk (aangezien er maar één 'echt' ziekenhuis is op Curaçao). Geografisch gezien zou overplaatsen naar Venezuela het meest logisch zijn, maar met alle politieke problemen in Venezuela op dit moment schijnt de zorg daar echt dramatisch te zijn (toen we een prematuur geboren baby van een onverzekerde/illegale Venezuelaanse moeder wilden overplaatsen naar Venezuela werd ons verteld dat we dan maar materialen (oa voedingssondes, spuitjes, etc) mee moesten geven omdat ze dat niet meer hadden - toen hebben we de patiënt maar hier gelaten..). Venezuela valt dus af; als een patiënt vanuit hier moet worden overgeplaatst bv ivm plaatsgebrek moet hij met de air ambulance helemaal naar Colombia, wat vanuit hier enkele uren vliegen is.
Inmiddels zijn er al meerdere risico-zwangeren en drie NICU-patientjes overgeplaatst. Deze patiëntjes waren in alle drie gevallen prematuur geboren, maar wel stabiel (en met goede verzekering, anders is het überhaupt geen optie) - echt instabiele ziekerds kunnen dat vervoer helemaal niet aan.
Overigens schijnt het verblijf in Colombia tijdens de opname best goed geregeld te zijn, waarbij je mag verblijven in een luxe hotel vlakbij het ziekenhuis en daggeld krijgt om te eten - een kleine tegemoetkoming voor alle ellende..
Gelukkig lijkt de piek inmiddels op z'n retour. Er ligt nog slechts één patiëntje aan de beademing, en de overgebleven prematuurtjes (er zijn er helaas twee overleden) groeien en bloeien. De rust is dus weer een beetje weder gekeerd, en aanstaande moeders hoeven niet meer (of iig minder) bang te zijn naar Colombia uitgezonden te worden (ik hoorde van een zwangere die bij 20 weken maar naar Nederland terug is gegaan omdat ze té bang was naar Colombia te moeten..).
We zullen zien wat mijn laatste maand hier brengt - in de zorg blijft het toch hollen of stilstaan!